مهربانم
تو رفتی و من سخت شکستم.
بی تو تنهاترینم.
بی تو آیه است و سرزنشها و منّتها.
بی تو هراس است و اندوه.
بی تو آیه در التهاب است.
بی تو آیه در بلاست، مبتلاست.
تو رفتی و من ماندم و چشم ب راهی.
در نبودت منم و انتظار.
منم و جدایی.
منم و درد فراق.
تو ک رفتی، وصلی دگر نیست؛ همه فُرقت است و جدایی.
با رفتنت ندایی شنیدم ک می گفت:
✨ ذَرنی وَ مَن خَلَقتُ وَحیداً ✨
و او مرا تنها آفریده بود؛ ک تقدیر من تنهایی است.
عشق من،
بدان، از آن لحظه ک رفتی، تمام لحظه هایم، شب اند و تاریک.
می ترسم از این آدمکها.
ای مرد عاشقانه هایم،
حضرت میم،
برگرد
درباره این سایت